AŞKINA SESLENİR

Aşkım, sen gül ben bülbülün
Bir de o gül ile bülbülün
Yeri başka dalı bir başka
Onların aşkı bambaşka
Onlar bu âlemde
Başka bir âlem
Biz seninle bu âlemde
Başka bir âlem
Sen gül ve mutlu ol
Bende seninle mutlu olayım
Ben kapındayım senin
Dalına konmuş bir bülbülün
Sen dalında açmış bir gülsün
Evet, öten o bülbül gibi gülüne
Ona kokusunu veren gülüne
Sende, aşkını verdin kalbime
Gelip yer eyledin şu gönlüme
Ben sana aşığım, o gülüne
Karışmasın âlemler birbirine
Yaşasın herkes kendi âleminde
Aşığın derdi bitmez yanar kalbi
Aşkı için atar sönmez ateşi
İçindeki derdi ile kalbin her atışı
Aşkına seslenir âlemdeki aşkı

Alemim

HER ZAMAN KALPTE

Kalp kalbe açık olmalı
Arada bir bağ olmalı
O bağ iyi bağlanmalı
Adı da sevgi olmalı!

Sevgi bu heyhat sevgi
Sevmeli ki sevilmeli

Sevginin kalpteki yeri
Âlem-i gönüldeki
Orda sevgi vardır sevgi
Sevgi ile sevgili

Sevgi bu heyhat sevgi
Sevmeli ki sevilmeli

Sen seveni sev seveni
Sevilen sen ol sev ki
Sevgi ile aşk bir ki
Aşk-ı sevgidir ikisi

Sevgi bu heyhat sevgi
Sevmeli ki sevilmeli

Sevgiyle girilen kalbe
O kalır ebediyete
Kalp atışıyla birlikte
Vardır her zaman kalpte

Alem-i Sır